Dag 15: Mardin - Sanliurfa

Vanmorgen pas om half 9 op pad, dit omdat de 1e excursie ging naar het klooster Deyrul Zafaran (saffraankleurig klooster). Dit klooster wordt nog gebruikt, we konden dus niet alles bekijken. Het is een klooster van de Syrisch Orthodoxen. We hebben de kapel gezien, de graftombes. Heel bizar: de hoofden van deze kerk werden begraven in deze tombe, er waren tot nog toe 56 van deze mensen begraven. Er waren 7 uitsparingen waar halfcirkelvormige banken stonden (nu niet te zien natuurlijk) waarop de Patriarchen rechtop zittend begraven werden. De priesters wisten precies waar nog open plekken waren op de banken, en zodra een Patriarch was overleden werd het stuk steen waarmee de voorzijde van het ‘graf’ dichtgemetseld was weggehaald, de overleden Patriarch werd bijgezet en het graf werd weer gedicht. Overigens bestond het dak van deze tombe (onder de grond) uit enorme grote stukken steen van ongeveer 1,5 meter hoog en 40 cm breed en ongeveer 75 cm lang, deze zijn schuin op elkaar geplaatst zodat ze elkaar op zijn plaats houden. Erg ingenieus.
Na dit bezoek gingen we door naar Sanliurfa, tussendoor nog een wc-stop met thee (rare gewoonte trouwens, je brengt wat weg en vult het gelijk weer aan…. Ik moet alweer!!!). Daarna was het nog ongeveer een uurtje naar Sanliurfa, onderweg nog 2 heftige ongelukken gezien. Zo te zien zonder doden en/of (zwaar)gewonden, maar met wel enorm veel blikschade. Allebei de ongelukken waren kort daarvoor gebeurd. Om ongeveer half 2 waren we in Sanliurfa bij ons hotel, een 4-sterrenhotel, we worden verwend de laatste dagen (het vorige hotel was 5 sterren, en inderdaad klassen beter dan de vorige hotels, eindelijk een douche die werkte, niet lekte, warm water gaf, en een badkamer die schoon was! In het hotel in Sanliurfa geldt hetzelfde, behalve dan dat de douche vanmiddag nog aan de lauwe kant was. Maar vanavond gelukkig weer heet.
We hadden vrije tijd tot kwart over 4, toen vertrokken we met 10 man naar Hassan, een echt authentiek dorp waar een heel belangrijk man woonde: hoofdrolspeler in de reclame van Turkcell! De familie woonde in een door een muur omringd huis, waarvan het oudste gedeelte (nu in gebruik als winkeltje en museum) gebouwd was in de zgn. Bijenkorfstijl. Huisjes van leem?!? die als een bijenkorf gebouwd waren, eerst rond, daarboven een taps toelopend cirkelvormig dak met een opening bovenin, waardoor het daglicht naar binnen kon komen (volgens mij de regen dus ook… maar heb geen lekkages gezien). Geen idee of het hier veel regent, het was vandaag in ieder geval 40 graden Celcius. Vandaar ook dat we pas aan het einde van de middag gingen. We hebben de ruimtes bekeken, op de binnenplaats op piepkleine krukjes aan ronde lage tafels gemaakt van molenstenen van vrouwelijke basalt (herkenbaar aan de kleine gaatjes).
Om ongeveer half 7 gingen we weer terug, was ongeveer een uurtje terugrijden. Daarna even een was en een plas en daarna met zijn zevenen eten op de binnenplaats van het hotel. Ook daar weer een beetje de beest uitgehangen. Dat is aan ons wel toevertrouwd.
Morgen dus een vrije dag, maar zal jullie op de hoogte houden van ons tijdverdrijf!
Wordt vervolgd